Naturalne planowanie rodziny (NPR) i nie tylko

NPR

Alina Lichtarowicz, „Kiedy jestem płodna, a kiedy nie”, Katowice 2005

prof. Michał Toroszyński, „Rozpoznawanie płodności”, podręcznik, Warszawa 2009

Jacek Pulikowski, „Warto pomyśleć o niektórych ważnych sprawach”

Jacek Pulikowski, „Warto żyć zgodnie z naturą”

ks. Gregory Popcak, „Święty seks”, Wydawnictwo Światło-Życie

Polecam stronę: npr.pl

tu ściągniesz kartę obserwacji: http://npr.pl//index.php/component/option,com_docman/Itemid,45/

zobacz i kup:

http://npr.pl/sklep/1-s.html

zeszyt obserwacji: http://npr.pl/sklep/2-sztuka-npr-zeszyt-obserwacji.html

Uroczystość NMP Częstochowskiej

„Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie”. Ewangelista Jan pisząc o cudzie dokonanym przez Jezusa, mówi, że był on znakiem, początkiem znaków, które Jezus uczynił. Jeśli ten cud był znakiem, to trzeba nam się zapytać o sens tego wydarzenia, czyli o to: o co w tym wszystkim chodzi? Jaki znak, czego znak? Bo Pan Jezus nie jest specjalistą od jakiś sztuczek, tak by wywołać sensację. Wszystko co czynił, było pełnieniem woli Ojca i miało sens – miało być objawieniem tej Woli nam.

Wniebowzięcie NMP

 „Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez człowieka też dokona się zmartwychwstanie”. Św. Paweł przypomina nam fundamentalną prawdę naszej wiary – prawdę o śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. W innym miejscu św. Paweł dosadnie powie: „A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara” (1 Kor 15,14). Jaki związek te słowa mają z dzisiejszą uroczystością?

Maryja to ta, która została obdarzona przywilejem Niepokalanego Poczęcia, to znaczy, że nie splamiła się żadnym grzechem. Dlatego jako jedyna spośród ludzi nie musiała przejść przez bramę śmierci by wejść do nieba. Maryja, która wydała na świat Bożego Syna, cała była poświęcona Bogu – co wyraziła w momencie Zwiastowania w słowach: „Oto ja służebnica Pańska (dosłownie niewolnica Pańska), niech mi się stanie według słowa Twego” – dlatego z duszą i ciałem została wzięta do nieba. Wniebowzięcie Maryi jest ściśle związane ze Zmartwychwstaniem Jezusa. Odnosi nas zarówno do historycznego wydarzenia z przeszłości, czyli zmartwychwstania Jezusa, ale również odnosi nas do przyszłości, do mojej i twojej przyszłości.

Co to jest powołanie? Jak je odkryć i zrozumieć?

Kto?

            Kto powołuje? To jest podstawowe, zasadnicze pytanie. Bez odpowiedzi na nie nie ma sensu jakakolwiek refleksja nad rzeczywistością chrześcijańskiego powołania.

            Papież Benedykt XVI wielokrotnie przypomina o tym, że w centrum chrześcijaństwa nie stoi jakaś idea, zbiór etycznych zasad czy fascynujący światopogląd, ale Osoba Jezusa Chrystusa. Tak, sercem naszej wiary jest spotkanie z żywą Osobą Jezusa Chrystusa. To właśnie ukazują wszystkie opisy powołania, jakie zawarte są w Ewangelii. Jezus, który przemierzał ziemię palestyńską, spotykał się z konkretnymi osobami. Jego spojrzenie i słowa wezwania powodowały, że Szymon, Andrzej, Jakub, Jan zostawili sieci i poszli za Nim. Jezus wezwał po imieniu Zacheusza, innym razem celnika Lewiego. A kiedy był w drodze do Jerozolimy spotkał pewnego młodzieńca. Spojrzał na niego z miłością i zachęcił go by sprzedał wszystko i poszedł za Nim. Młody człowiek „spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony” (Mk 10,22).